عبدالله جوادی آملی درباره «تخطئه و تصویب» می‌نویسد:
«مجتهدانی که از آیات قرآن یا سنت یا روایات معصومین (علیهم السّلام) استنباط می‌کنند و نیز متفکران عقلی، آنچه را از منبع عقل استنباط می‌کنند، گاهی مصیب‌اند ]یعنی صواب‌کارند[ و به حق می‌رسند و گاهی مُخطیء ]یعنی خطاکار[ند و به حق نمی‌‌رسند.» (جوادی آملی، 1375: 111)
«بعضی فهم‌ها مطابق با واقع و بعضی غیرمطابق با واقع هستند؛ یعنی بعضی قضایا صادق‌اند و بعضی کاذب؛ بعضی صواب‌اند و بعضی خطا؛ بعضی حق‌اند و بعضی باطل. این تفصیل با خطاناپذیری عقل سازگار نیست. از این رو، تخطئه حق است و تصویبْ باطل.» (همان: 119)
یادداشت‌ها:
ـ جوادی آملی، عبدالله (1375). انتظار بشر از دین. قم: مرکز نشر اسراء.
ـ وبگاه عبدالله جوادی آملی (دسترسی در 1395/8/18)
