«زهد بین دو کلمه از قرآن است، که خدای سبحان فرمود: ”بر آنچه از
دست شما رفته حسرت نخورید، و به آنچه به شما رسیده شادمان مباشید [حدید: 23].“ کسی که بر گذشته افسوس نخورد و به آینده شادمان
نباشد همه جوانب زهد را رعایت کرده است.» (نهج‌البلاغه: حکمت 439)
«برترین زهد پنهان داشتن زهد است.» (همان: حکمت 28)
یادداشت‌ها:
ـ نهج‌البلاغه. ترجمه محمد دشتی (1386). تهران: قدر ولایت.
