ز دیگ پختهگان ناید صدایی
خروش از مردمان خام خیزد
ناشناس
فرانک فوردی میگوید:
«بعضیها از کتابها نه برای مطالعه بلکه جهت تزئین اتاق ناهارخوری استفاده میکنند. برخی دیگر فقط تلاش میکنند تمایزشان با خوانندگان سطح پایین را حفظ کنند. کتاب همیشه نشانۀ فرهیختگی بوده است، حتی برای کسانی که از کتابخواندن متنفرند. به همین خاطر است که مردم، در طول تاریخ، سعی کردهاند هویتی کتابدوست برای خود کسب نمایند. امروزه با ظهور تکنولوژی دیجیتال، نمایشِ خواندن عوض شده است، اما ابلهان کتابباز هنوز هم در میان ما هستند.» (ترجمان، دسترسی در 1395/8/29)
ادامه مقاله را در وبگاه ترجمان بخوانید.
یادداشتها:
ـ وبگاه ترجمان: علوم انسانی (دسترسی در 1395/8/29)
وبلاگ عکسپرینت (دسترسی در 1395/8/23) درباره «روز جهانی مهربانی» نوشته است:
«پاسداشت ”مهربانی“
در روز ۱۳ نوامبر (۲۲ آبان) جنبشی است که ابتدا در ژاپن و با عنوان ”جنبش مهربانیهای کوچک“ شکل گرفت و با گسترش به
سرتاسر دنیا توانست در
سال ۱۹۹۸ به عنوان ”روز جهانی مهربانی“ ثبت و ترویج شود. از آن سال به بعد، جنبشهای
مردمی بسیاری در کشورهای مختلف حول محور ”ترویج مهربانی برای ساخت دنیایی بهتر“ شکل گرفته و هر سال با برنامههای
مختلفی سعی در
بزرگداشت این روز داشتهاند، برنامههایی که هدف آنها یادآوری این موضوع به مردم است
که گاه کارهای کوچک و مهربانی با اعمالی ساده و روزمره میتواند منجر به ساختن دنیایی بهتر برای همه شود. مهربانی
یکی از مهمترین
و
قویترین احساسات بشر برای ساختن یک زندگی ایدهال و حل بسیاری از مشکلات فعلی است.»
ادامه مطلب را در وبلاگ عکسپرینت بخوانید.
یادداشتها:
ـ وبلاگ عکسپرینت (دسترسی در 1395/8/23)
عبدالله جوادی آملی درباره «تخطئه و تصویب» مینویسد:
«مجتهدانی که از آیات قرآن یا سنت یا روایات معصومین (علیهم السّلام) استنباط میکنند و نیز متفکران عقلی، آنچه را از منبع عقل استنباط میکنند، گاهی مصیباند ]یعنی صوابکارند[ و به حق میرسند و گاهی مُخطیء ]یعنی خطاکار[ند و به حق نمیرسند.» (جوادی آملی، 1375: 111)
«بعضی فهمها مطابق با واقع و بعضی غیرمطابق با واقع هستند؛ یعنی بعضی قضایا صادقاند و بعضی کاذب؛ بعضی صواباند و بعضی خطا؛ بعضی حقاند و بعضی باطل. این تفصیل با خطاناپذیری عقل سازگار نیست. از این رو، تخطئه حق است و تصویبْ باطل.» (همان: 119)
یادداشتها:
ـ جوادی آملی، عبدالله (1375). انتظار بشر از دین. قم: مرکز نشر اسراء.
ـ وبگاه عبدالله جوادی آملی (دسترسی در 1395/8/18)
حجتالاسلام و المسلمین علی شفیعی: فقها باید تلاش کنند مبانی خویش را زلال، شفاف و اصلاح نمایند؛ فقهای ما پارهپیشفرضهای ناخواستهای دارند که قدرت انتخاب آنها را ندارند.
به گزارش ایران نیوزآنلاین (دسترسی در 1395/8/14)، چهارشنبه پنجم آبانماه حجتالاسلام و المسلمین علی شفیعی، عضو هیئت علمی پژوهشکده فقه و حقوق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، در جلسهای که با موضوع «سلسله مباحث دینداری در قرن ۲۱» در دفتر حزب اعتماد ملی خراسان رضوی برگزار شده بود اظهار داشت: فقها باید تلاش کنند مبانی خویش را زلال، شفاف و اصلاح نمایند.
وی افزود: فقهای ما پارهپیشفرضهایی دارند که ناخواسته است و قدرت انتخاب کردن آنها را ندارند و در واقع این پیشفرضها به صورت ناخواسته در ذهن آنها وجود دارد.
حجت الاسلام شفیعی اخلاق را محور اسلام دانست و گفت: کسی که به متون دینی مراجعه کند متوجه این موضوع میشود.
وی افزود: اتفاقی که از قرن دوم به بعد افتاد این بود که فقه محور اسلام شد و اخلاق تابعی از فقه شد به گونهای که در بسیاری از موارد اخلاق فدای فقه شده است.
عضو هیئت علمی پژوهشکده فقه و حقوق، با بیان اینکه اکنون آرای ضداخلاقی فراوانی در آرای فقهای ما وجود دارد، گفت: یکی از مشهودترین آرای فقهای شیعه و سنی این است که فتوا میدهند اگر پیامبر اکرم (ص) در خیابان چشمش به زنی افتاد و شیفته آن زن شد، بر مرد آن زن واجب است زنش را طلاق دهد تا پیامبر (ص) او را بگیرد.
وی در ادامه گفت: درست است که پیغمبر (ص) انسان کاملی است، اما ما نباید مسائل اخلاقی را نادیده بگیریم.
فقه و اصول ما باید خدمتگزار اخلاق باشند.
حجت الاسلام شفیعی، با بیان اینکه فقه و اصول ما باید خدمتگزار اخلاق باشند، عنوان کرد: اگر فقه و اصول ما خدمتگزار اخلاق باشند، میتوانند جوابگوی دغدغههای ما باشند.
وی افزود: با این فقه موجود به اخلاق نخواهیم رسید. در فقه موجود اخلاق هیچ جایگاهی ندارد و در واقع دستگاه فقاهت ما دغدغه اخلاق ندارد.
حجت الاسلام شفیعی تصریح کرد: از دستگاه فقاهت، اخلاق و از دستگاه اخلاق، فقه بیرون نمیآید.
عضو هیئت علمی پژوهشکده فقه و حقوق در پاسخ به این سوال که آیا فقه در حال پوستاندازی است تأکید کرد: فقه با روفوگری پوست اندازی نخواهد کرد.
حجت الاسلام شفیعی، با بیان اینکه سروش و کدیور برای اجتهاد در اصول تلاش میکنند، ابراز کرد: تنها راه برای برونرفت از وضع موجود، اجتهاد در اصول است.
وی در پایان تصریح کرد: رفو کردن فقه با مبانی موجود مانند دادن مُسکن به بیمار است؛ اگر این کار را تکرار کنید، یک روز خواهد رسید که متوجه میشوید دیگر درمان نمی شود.
یادداشتها:
ـ ایران نیوزآنلاین (دسترسی در 1395/8/14)