شهید مطهری مینویسد:
«]...[ وعظ نوعی تعلیم دین است و اندرز دادن به دین است. اجرت گرفتن در قبال آن از نظر شرعی فوقالعاده محل اشکال است؛ یعنی وعظ یک عملی است مقدس و شریف؛ آن شرافت و قداستش اجازه نمیدهد که ]همراه با اجرت باشد.[ من تو را نصیحت میکنم، راجع به خدا بحث میکنم، راجع به آخرت بحث میکنم ]...[، ولی اینقدر پول میگیرم. اصلاً این خودش با آن تضاد دارد؛ و لهذا اثرش هم از سبیل گوبنده بالاتر نمیرود.» (مطهری، 1377: 224 ــ 225)
یادداشتها:
ـ مطهری،
مرتضی. (1377). فلسفه تاریخ. جلد 2. چاپ ؟. تهران: انتشارات صدرا.
ـ مطلب
مرتبط:
پیامبران الهی: از شما پاداشی نمیطلبیم!