عابدی را حکایت کنند که شبی ده من طعام بخوردی و تا سحر ختمی در نماز بکردی صاحب‌دلی شنید و گفت اگر نیم نانی بخوردی و بخفتی بسیار ازین فاضل‌تر بودی.
اندرون از طعام خالی دار
تا
درو نور معرفت بینی
تهی از حکمتی به علت آن
که پری از طعام تا بینی
(سعدی، گلستان، باب دوم: در اخلاق درویشان)
یادداشت‌ها:
ـ گنجور (دسترسی در 1396/3/12)
