کاظم قاضیزاده:
برخی جوامع اسلامی معاصر به طور کلی از سیره پیامبر عظیمالشان اسلام دور شدند و برخی هم به ظاهر بخشی از سیره پیامبر اکرم (ص) را انجام میدهند، اما روح سیره نبوی را از یاد برده و به فراموشی سپردند.
برخی کشورها رسماً حکومت مستبد و موروثی دارند و به صورت پادشاهی اداره میشوند و اذعان میکنند هیچ توجهی به خواست و اراده عمومی ندارند؛ در مقابل، بخشی از حکومتها هم هستند که گرچه به ظاهر با رأی مردم سرکار آمدند، اما طوری حکومت میکنند که حکومت استبدادی و فردی ادامه پیدا کند و این با روح سیره پیامبر (ص)، که مردم را به عنوان مهمترین امر در عرصه اجتماعی میپذیرفتند، منافات دارد.
پیامبر (ص) در غزوه احد با مسلمانان مشورت کردند؛ عدهای از سالخوردگان و باتجربههای مدینه گفتند بهتر است در شهر بمانیم و جوانترها گفتند به خارج شهر برویم. پیامبر دریافتند که نظر اکثریت خروج از شهر است؛ لذا به نظر اکثریت عمل کرده و به خارج از شهر رفتند. پیامد این خروج شکست غزوه احد بود، اما باز آیه قرآن بر مشورت تأکید کرد و با نزول آیه کریمه ”وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ“ [آلعمران: ۱۵۹] مسیر جوامع اسلامی را مشخص کرد. این درحالی است که روحیه مشورت با مردم به عنوان دستور قرآنی و سیره نبوی در میان حاکمان برخی جوامع اسلامی دیده نمیشود و نیازمند به آن هستیم.
اینکه امروزه افراد به بهانههای مختلف در حکومتهای بسیاری از جوامع اسلامی بدون در نظر گرفتن مقررات و حقوق انسان در اسلام، به حبس و حصرهای طولانی افتاده و یا محکوم به اعدام میشوند، یا جنگهایی که بین کشورهای اسلامی وجود دارد هیچکدام با سیره پیامبر عظیمالشان اسلام سازگاری ندارد.
حکومت پیامبر (ص) هرگز با استبداد و دیکتاتوری و خشونت و تحقیر مردمان همراه نبود، بلکه پیامبر (ص) شخصیتی برجسته بود که نمیخواست از طریق حاکمیت بر مردم منفعتی را کسب کند یا به جایگاهی برسد، اما در زمان حاضر بسیاری از حاکمان را در بلاد اسلامی میبینیم که به جای در نظر گرفتن مصلحت مردم به مصلحت خود و بهرهمندی زودگذر از دنیا میاندیشند و به جای رعایت صلاح جامعه به بقای حاکمیت خود و نزدیکان و حزب و گروه خود میاندیشند و به خاطر حفظ این مصلحت حاضرند حقوق مردم را زیر پا بگذارند.
وظیفه مسلمانان برای بازگشت به سیره پیامبر (ص) این است که هرچه بیشتر آگاه شوند و زیر بار ظلم و ناعدالتی نروند، گرچه این زیر بار ظلم نرفتن هزینه دارد و مردم، همانگونه که قرآن فرموده است: ”إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ“ [رعد: ۱۱]، برای اینکه روی خوش ببینند باید هم خودشان از فساد دور شوند و در مسیر صلاح گام بردارند و هم با تقویت یکدیگر و خودسازی زمینه را برای رسیدن به جامعه ایدهآل فراهم کنند.
در حال حاضر که زمینههای آگاهیبخشی با توسعه فضای مجازی فراهم شده و امروزه یکی از شاخههای عدالت تحت عنوان عدالت اطلاعات تعریف میشود، باید مردم در کشورهای مختلف، توسعه اطلاعرسانی را مدنظر قرار دهند و روشنفکران و نخبگان جوامع اسلامی اطلاعرسانی کنند و این اطلاعرسانی بتواند اطلاعات را در سطح جامعه گسترش داده و حقیقت سیره نبوی و واقعیتهای موجود در صدر اسلام را تبیین کنند. متأسفانه امروز بسیاری از اصول حکومت علوی در جوامع اسلامی با توجیهاتی کنار گذاشته شده است، که باید، با گسترش آگاهی، مطالبهگری مردم از حاکمان بیشتر شود.
حاکمان هم باید متوجه باشند حکومتها از بین میروند و آنچه برجای میماند نام نیک یا بد است و چه بهتر که انسان، وقتی در مسند حکومت کشوری وجود دارد، مصلحت مردم را در نظر بگیرد و برای مردم کار کند و در حقیقت پیرو سیره نبوی و علوی شود. (با اندکی ویرایش، به نقل از خبرگزاری شفقنا)
یادداشتها:
ـ خبرگزاری شفقنا (دسترسی در 1399/8/12)