حجت‌الاسلام و المسلمین علی شفیعی: فقها باید تلاش کنند مبانی خویش را زلال، شفاف و اصلاح نمایند؛ فقهای ما پاره‌پیش‌فرض‌های ناخواسته‌ای دارند که قدرت انتخاب آنها را ندارند.

 علی شفیعی

به گزارش ایران نیوزآنلاین (دسترسی در 1395/8/14)، چهارشنبه پنجم آبان‌ماه حجت‌الاسلام و المسلمین علی شفیعی، عضو هیئت علمی پژوهشکده فقه و حقوق پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، در جلسه‌ای که با موضوع «سلسله مباحث دینداری در قرن ۲۱» در دفتر حزب اعتماد ملی خراسان رضوی برگزار شده بود اظهار داشت: فقها باید تلاش کنند مبانی خویش را زلال، شفاف و اصلاح نمایند.

وی افزود: فقهای ما پاره‌پیش‌فرض‌هایی دارند که ناخواسته است و قدرت انتخاب کردن آنها را ندارند و در واقع این پیش‌فرض‌ها به صورت ناخواسته در ذهن آنها وجود دارد.

حجت الاسلام شفیعی اخلاق را محور اسلام دانست و گفت: کسی که به متون دینی مراجعه کند متوجه این موضوع می‌شود.

وی افزود: اتفاقی که از قرن دوم به بعد افتاد این بود که فقه محور اسلام شد و اخلاق تابعی از فقه شد به گونه‌ای که در بسیاری از موارد اخلاق فدای فقه شده است.

عضو هیئت علمی پژوهشکده فقه و حقوق، با بیان اینکه اکنون آرای ضداخلاقی فراوانی در آرای فقهای ما وجود دارد، گفت: یکی از مشهودترین آرای فقهای شیعه و سنی این است که فتوا می‌دهند اگر پیامبر اکرم (ص) در خیابان چشمش به زنی افتاد و شیفته آن زن شد، بر مرد آن زن واجب است زنش را طلاق دهد تا پیامبر (ص) او را بگیرد.

وی در ادامه گفت: درست است که پیغمبر (ص) انسان کاملی است، اما ما نباید مسائل اخلاقی را نادیده بگیریم.

فقه و اصول ما باید خدمتگزار اخلاق باشند.

حجت الاسلام شفیعی، با بیان اینکه فقه و اصول ما باید خدمتگزار اخلاق باشند، عنوان کرد: اگر فقه و اصول ما خدمتگزار اخلاق باشند، می‌توانند جوابگوی دغدغه‌های ما باشند.

وی افزود: با این فقه موجود به اخلاق نخواهیم رسید. در فقه موجود اخلاق هیچ جایگاهی ندارد و در واقع دستگاه فقاهت ما دغدغه اخلاق ندارد.

حجت الاسلام شفیعی تصریح کرد: از دستگاه فقاهت، اخلاق و از دستگاه اخلاق، فقه بیرون نمی‌آید.

عضو هیئت علمی پژوهشکده فقه و حقوق در پاسخ به این سوال که آیا فقه در حال پوست‌اندازی است تأکید کرد: فقه با روفوگری پوست اندازی نخواهد کرد.

حجت الاسلام شفیعی، با بیان اینکه سروش و کدیور برای اجتهاد در اصول تلاش می‌کنند، ابراز کرد: تنها راه برای برون‌رفت از وضع موجود، اجتهاد در اصول است.

وی در پایان تصریح کرد: رفو کردن فقه با مبانی موجود مانند دادن مُسکن به بیمار است؛ اگر این کار را تکرار کنید، یک روز خواهد رسید که متوجه می‌شوید دیگر درمان نمی شود.

 

یادداشت‌ها:

ـ ایران نیوزآنلاین (دسترسی در 1395/8/14)