امام سجاد (ع):
«اى خداوند، ما را از فریب سراب آرزوها به سلامت دار و از شر و فساد آن ایمنى بخش و مرگ را در برابر ما بدار و روزى مباد که از یاد مرگ غافل باشیم.
اى خداوند، در این جهان، آن چنان از عمل صالح برخوردارمان فرماى که وعده دیدار تو را با همهٔ نزدیکى‌اش دیر شماریم و آتش اشتیاق ما در پیوستن به تو در دل زبانه کشد، آن‌سان که مرگ سراى انس ما شود که بدان دل بربندیم و آشیانهٔ اُلفت ما که به سوى آن پر بگشاییم و خویشاوند ما که نزدیک شدن به او را دوست بداریم.
چون مرگ را بر سر ما آورى و بر ما فرود آرى، ما را به چنان مهمانى نیکبخت گردان. و چون بیامد، آرامش جان ما بدو قرار ده. مهمان ما را سبب شوربختى ما مگردان و از دیدار او ما را به خوارى میفکن. او را درى از درهاى آمرزش و کلیدى از کلیدهاى رحمت خویش قرار ده.
اى خداوندى که جزاى نیکوکاران را بر عهده گرفته‌اى اى خداوندى که عمل مفسدان را به صلاح مى‌آورى ما را در زمرهٔ هدایت‌یافتگان بمیران، نه گمراهان. چنان کن که مرگ را به پیشباز رویم، نه ناپسندش شمریم. چنان کن که در شمار ثابتان باشیم، نه در شمار عاصیان و نه در شمار اصرارکنندگان بر گناه.» (صحیفه سجادیه: نیایش 40)
یادداشت‌ها:
ـ صحیفه سجّادیه. ترجمه عبدالمحمد آیتی. (1375). چاپ دوم. تهران: سروش.
ـ یادداشت مرتبط:
