صنعت مد نسبت به مجموع پروازهای بین‌المللی و حمل‌ونقل دریایی، کربن بیشتری در هوا منتشر می‌کند. در این گزارش برخی از آلودگی‌های محیط‌زیستی ناشی از صنعت مد و فشن را مرور می‌کنیم.
به گزارش زیست‌آنلاین، مدگرایی و به‌روز بودن در خرید لباس باعث می‌شود با طرح‌های متنوع‌تری روبه‌رو شویم، اما باید بدانیم که این نگرش چه آسیب‌ها و خساراتی به محیط زیست وارد می‌کند؛ 10٪ از کل انتشارات گازهای گلخانه‌ای جهان مربوط به صنعت مد است، دومین مصرف‌کننده آب جهان است و اقیانوس‌ها را با ریزپلاستیک‌ها آلوده می‌کند.
در این دوره از زمان، برخی از بخش‌های زندگی مدرن مانند مسافرت‌های هوایی، استفاده از وسایل پلاستیکی یک‌بارمصرف و حتی استفاده از وسایط نقلیه برای رفتن به و یا از محل کار به عنوان آلوده‌کننده و آسیب‌رسان به محیط زیست شناخته می‌شوند، اما وقتی صحبت از لباس و پوشاک می‌شود، تأثیرات مخرب آن آشکار نیست.
همان‌طور که مصرف‌کنندگان در سراسر جهان لباس بیشتری می‌خرند، این بازار برای تولید اقلام ارزان‌قیمت و سبْک‌های جدید به محیط زیست آسیب می‌زند. به طور متوسط، مردم در سال 2014 60٪ پوشاک بیشتری نسبت به سال 2000 خریداری کردند.
صنعت مد 10٪ از انتشار کربن جهان را تشکیل می‌دهد، منابع آبی را خشک می‌کند و رودخانه‌ها و نهرها را آلوده می‌کند. علاوه‌بر این، 85 درصد از کل منسوجات هر سال دور ریخته شده و به زباله تبدیل می‌شوند و شستن برخی از انواع لباس‌ها مقادیر بسیاری از پلاستیک را به اقیانوس‌ها می‌فرستد. اینها فقط بخشی از مهم‌ترین تأثیرات مُد بر کره زمین هستند.
تولید لباس از سال 2000 تقریباً دو برابر شده است، در حالی که مردم فقط از نیمی از طول عمر لباس‌های خود استفاده می‌کنند. در اروپا، شرکت‌های مُد از میانگین عرضه دو مجموعه در سال در سال 2000 به پنج مورد در سال 2011 روی آورده‌اند و برخی از مارک‌های تجاری حتی بیشتر ارائه می‌دهند؛ مثلاً برند زارا 24 مجموعه در سال و H&M بین 12 تا 16 عرضه را در سال ارائه می‌دهد، که البته سرنوشت تعداد زیادی از این لباس‌ها در زباله‌ها به پایان می‌رسد.
در محل دفن زباله‌ها، در هر ثانیه معادل یک کامیون پر از لباس ریخته یا سوزانده می‌شود. در مجموع ، تقریباً 85 درصد پارچه‌ها هر سال به محل دفن زباله‌ها می‌روند و این مقدار برای پر کردن سالانه بندر سیدنی کافی است.
در عین حال، شستن لباس، سالانه 500.000 تن میکروفیبر معادل 50 میلیارد بطری پلاستیکی را به اقیانوس‌ها رها می‌کند. بسیاری از این الیاف از پلی‌استر یا پلاستیک موجود در حدود 60٪ از پوشاک هستند. تولید پلی‌استر دو تا سه برابر بیشتر از میزان تولید پنبه منجر به انتشار کربن می‌شود و، از طرف دیگر، پلی‌استر در اقیانوس تجزیه نمی‌شود.
در گزارشی از اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) تخمین زده شده است که 35٪ از کل میکروپلاستیک‌ها، یا همان قطعات بسیار کوچک پلاستیک که هرگز تجزیه بیولوژیکی نمی‌شوند، در اقیانوس‌ها از شست‌وشوی پارچه‌های مصنوعی مانند پلی‌استر رها شده‌اند. به طور کلی، تا 31٪ از آلودگی پلاستیک در اقیانوس‌ها را میکروپلاستیک‌ها تشکیل می‌دهند.
10٪ از انتشار کربن در جهان مربوط به صنعت مُد است که این میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای بیشتر از همه پروازهای بین‌المللی و حمل‌ونقل دریایی است. براساس گزارش بنیاد الن مک آرتور، اگر صنعت مد به مسیر فعلی خود ادامه دهد، این سهم از انتشار کربن می‌تواند تا سال 2050 به 26 درصد برسد.
صنعت مد نیز دومین مصرف‌کننده آب در سراسر جهان است. برای تولید یک پیراهن نخی حدود 700 گالن آب نیاز است. این مقدار آب برای اینکه یک نفر در مدت زمان سه‌ونیم سال حداقل هشت فنجان آب در روز بنوشد کافی است. برای تولید یک شلوار جین حدود 2000 گالن آب لازم است و این مقدار برای نوشیدن 8 فنجان در روز به مدت 10 سال کافی است. دلیل آن این است که شلوار جین و پیراهن هر دو از یک گیاه بسیار پرآب ساخته می‌شوند: پنبه.
در ازبکستان، آن‌قدر برای تولید پنبه از آب دریاچه آرال استفاده شده که بعد از حدود 50 سال خشک شد. دریاچه آرال، که زمانی یکی از چهار دریاچه بزرگ جهان بود، در حال حاضر یک بیابان خشک و حداکثر دارای چند حوضچه کوچک است.
صنعت مد باعث ایجاد آلودگی آب نیز می‌شود. صنعت رنگرزی در نساجی دومین آلاینده بزرگ در جهان است، زیرا پسآب حاصل از فرآیند رنگرزی غالباً در خندق‌ها، نهرها یا رودخانه‌ها ریخته می‌شود. آب مصرفی برای فرآیند رنگرزی پارچه به اندازه پر کردن آب 2 میلیون استخر استاندارد المپیک در هر سال است. در کل، 20٪ از آلودگی آب‌های صنعتی در سراسر جهان مربوط به صنعت مد و فشن است.
در همین حال، برخی از شرکت‌های پوشاک با روی آوردن به ابتکاراتی برای کاهش آلودگی نساجی و رشد پایدارتر پنبه، روند کاهش خسارت و آسیب به محیط زیست را آغاز کرده‌اند. در ماه مارس، سازمان ملل متحد برای ایجاد ارتباط بین محیط زیست و صنعت مد اتحاد و ائتلافی را راه‌اندازی کرد تا شرکت‌های تولیدی برای کاهش آسیب به محیط زیست هماهنگی‌ها و اقداماتی را انجام دهند.» (با اندکی ویرایش به نقل از ترجمهٔ زیست‌آنلاین از Business Insider)
یادداشت‌ها:
ـ ترجمهٔ زیست‌آنلاین از Business Insider (دسترسی در 1399/4/11)
ـ یادداشت مرتبط:
