سید حسن اسلامی اردکانی می‌نویسد:

«دروغ گفتن برای مصالح دینی هیچ وجه شرعی و عقلی ندارد و تجویز آن، به معنای آشفتن اصول و احکام دین است و اگر این باب گشوده شود، پس از مدتی شناخت سره از ناسره ناممکن می‌شود و در درازمدت، اعتماد مردم به آنچه به نام دین گفته می‌شود ــ گرچه درست هم باشد ــ سلب می‌گردد.» (اسلامی اردکانی، 1382: 364)

 

یادداشت‌ها:

ـ اسلامی اردکانی، سید حسن. (1382). دروغ مصلحت‌آمیز: بحثی در مفهوم و گستره آن. قم: بوستان کتاب.

ـ یادداشت‌های مرتبط:

تهمت در خدمت دیانت!

آیا می‌توان به ”اهل بدعت“ تهمت زد؟

دین اجازه نمی‌دهد، ولو به نفع خودش، بی‌دینی کنیم!