سید حسن اسلامی اردکانی می‌نویسد:
«آمر و ناهی برای اثربخشی امر و نهی خود باید نکات زیر را همواره مد نظر داشته باشد:
1. پرده‌پوشی کند.
2. پرده‌دری نکند.
3. زبان خوش به کار ببرد.
4. قطع رحم نکند.
5. در امر و نهیِ خودْ از دروغ، هتاکی و فحاشی و هرگونه حرکت خلافِ شرع بپرهیزد!
6. منطق ”پند و بند“ را فراموش کند. *
7. سر خودْ چیزی را حلال و حرام نکند.
8. هرگز خود را فراموش نکند و بهتر از دیگران نداند.
9. شیوه‌های مناسب را برگزیند.
10. روابط حاکم بر جامعه را بشناسند.
11. از شتاب‌زدگی بپرهیزد.
12. صبور باشد.
13. نومید نشود.
14. به بهانه امر به معروف و نهی از منکر تصفیه‌حساب شخصی نکند.
15. زمینه معروف را فراهم سازد.
16. در پی تأثیر باشد، نه اِسقاط تکلیف.
17. در پیِ اثبات منکر نباشد.
18. حساسیّت مناسب و درست داشته باشد.
19. از مهارت‌هایی که او را به مقصود می‌رساند بهره بگیرد.
20. احکام امر به معروف و نهی از منکر را نیک فرابگیرد.
21. هدف را فدای وسیله نکند و از هیچ روش نادرستی سود نجوید.
22. به حقوق دیگران تجاوز نکند.
23. و سرانجام در کارها ”رفق“ پیشه گیرد و چون طبیبی مشفق در پیِ رفع بیماری باشد و ”رفیقی“ کند.» (اسلامی اردکانی، 1397: 126)
* منطق امر به معروف و نهی از منکر منطق پند و بند نیست. ما پند می‌دهیم و بند می‌گذاریم. منطق امر به معروف منطق تربیت و عقلانیت است. باید از روان‌شناسان و متخصصان تربیتی بیاموزیم که چگونه می‌توان رفتار درست را در جامعه نهادینه کرد و افراد را از کارهای زشت بازداشت. (اسلامی اردکانی، ایکنا، دسترسی در 1397/11/25)
یادداشت‌ها:
ـ اسلامی اردکامی، سید حسن. (1397). امر به معروف و نهی از منکر. قم: انتشارات کتاب طه.
ـ ایکنا: خبرگزاری بین‌المللی قرآن (انتشار در 1397/11/9)
ـ یادداشت‌های مرتبط:
بزرگ‌ترین منکر اجتماعی جامعه ما!
